ಸಾವು ಕಲಿಸುವ ಬದುಕಿನ 7 ಸರಳ ಪಾಠಗಳು

ಸಾವಿಗಿಂತ ದೊಡ್ಡ ಶಿಕ್ಷಕ ಮತ್ತೊಂದಿಲ್ಲ. ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಾತು ಬರುತ್ತದೆ. “ದಿನದಿನವೂ ಜನ ಸಾಯುವುದನ್ನು ನೋಡಿದರೂ ತಮಗೆ ಸಾವೇ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನುವಂತೆ ಆಡುವವರನ್ನು ನೋಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡ ಆಶ್ಚರ್ಯವೇನಿದೆ?” … More

ಹಳಿಯ ಮೇಲೆ ಹಾದುಹೋಯ್ತು ಸಾವಿನ ರೈಲು : ಕೊರೊನಾ ಕಾಲದ ಕಥೆಗಳು #6

ಬೇರೆ ದಾರಿಯಾದರೂ ಏನಿತ್ತು? ಅಷ್ಟು ದೂರ ಜೊತೆ ಸಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದ ಗೆಳೆಯರು ಈಗ ಇಲ್ಲ… ಅದೂ ಎಂಥಾ ದುರಂತ ಸಾವು! ಶಿವಬಾನನ ಕಣ್ಣೆದುರೇ ಮುನ್ನುಗ್ಗಿ ಬಂದ ಗೂಡ್ಸ್ … More

ಸಾವಿನ ಮನೆ ತಲುಪಿಸಿದ ಪಯಣ… : ಕೊರೊನಾ ಕಾಲದ ಕಥೆಗಳು #1

ಇನ್ನು ಮೂವತ್ತೇಮೂವತ್ತು ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದ್ದರೆ ಹೈಸರ್ ತಲುಪಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದ. ಈ ದುರಿತ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮುಂಬಯಿಯಿಂದ ಉತ್ತರಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿ ಮನೆ ತಲುಪುವುದು ಅಂದರೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಮಾತೇ? ರಾಮ್ ಕೃಪಾಲ … More

ಒಳಿತಿನೆಡೆಗೆ ಇರಲಿ ನಡಿಗೆ : ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ ಉಪನಿಷತ್

ಹುಳುಗಳು ಕೂಡಾ ತಮ್ಮ ರೆಕ್ಕೆ ಸುಟ್ಟರೂ ದೀಪವನ್ನರಸಿ ಬರುತ್ತವೆ. ಹೀಗಿರುವಾಗ, ನಾವು ಮನುಷ್ಯರೇಕೆ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಯಬೇಕು?  ಅಸತೋಮಾ ಸದ್ ಗಮಯ  ತಮಸೋಮಾ ಜ್ಯೋತಿರ್ಗಮಯ  ಮೃತ್ಯೋರ್ಮಾ ಅಮೃತಂಗಮಯ ಅನ್ನುತ್ತದೆ … More

ಸಾವಿಗೆ ನಮ್ಮ ಸ್ಪಂದನೆ ಹೇಗಿರಬೇಕು?

ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಮಾಡುವುದು ಇದನ್ನೇ. ಸಾವೆಂಬ ಶಾಶ್ವತ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅದು ನಮ್ಮ ಮುಖದ ಮುಂದೆ ಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸುವುದೇ ನಮ್ಮ ಆಪ್ತೇಷ್ಟರ ಮತ್ತು … More

ಮನುಷ್ಯರ ಸಾವು ನಿಕ್ಕಿಯಾಗಿದ್ದು ಹೇಗೆ? : ಝುಲು ಜನಪದ ಕಥೆ

ಒಮ್ಮೆ ಉನ್’ಲುಕುಲು ದೇವರು ದೇವಲೋಕದಿಂದ ಎದ್ದು ಬಂದು, ಮನುಷ್ಯರನ್ನೂ, ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನೂ, ಹಾವು, ಮೀನು, ಪಕ್ಷಿ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನೂ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿದ. ಆಮೇಲೆ ಗೋಸುಂಬೆಯನ್ನು ಕರೆದು, “ಹೋಗು! ಮನುಷ್ಯರ ಬಳಿ … More

ಸಾವನ್ನು ಕಲಿಯುವುದು ಎಂದರೆ…

ಅದು ದುರಂತ ಸಾವಿರಲಿ, ಸಹಜ ಸಾವು…. ಶೋಕದಲ್ಲಿ ಮಿಡಿಯುವುದು ಮಾನವ ಸಹಜ ಗುಣ. ಅದು ಮಾನವೀಯತೆಯ ಗುಣ. ಅದರ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಚರ್ಚಿಸುವುದು ಸಾಮಾಜಿಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಕೂಡಾ. ಈ ಗುಣವನ್ನು ಒಳಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡೇ, ಈ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಲೇ, ನಾವು ಸಾವನ್ನು ಕಲಿಯಬೇಕಿದೆ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಈ ಮಿಡಿತಕ್ಕೆ, ಶೋಕಕ್ಕೆ ಯಾವ ಅರ್ಥವೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ~ ಗಾಯತ್ರಿ ಬೆಳಗನ್ನು ಯಾರೂ ಸಾವಿನ ಉಲ್ಲೇಖದೊಡನೆ ಮಾಡಲು ಇಷ್ಟ ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಬೆಳಗು ಒಂದು ಆರಂಭ; ಮತ್ತು ಸಾವು, ಒಂದು ಅಂತ್ಯ. ಇಲ್ಲಿ ‘ಒಂದು’ ಆರಂಭ, […]