ಒಮ್ಮೆ ಒಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯ ತನ್ನ ಗುರುವನ್ನು “ಆತ್ಮ ಎಂದರೇನು?” ಎಂದು ಕೇಳಿದ. ನಂತರ ನಡೆದ ಸಂಭಾಷಣೆ ಇಲ್ಲಿದೆ:
ಗುರು: ಶಿಷ್ಯಾ, ಹಾಲು ಉಪಯೋಗಕರವೇ?
ಶಿಷ್ಯ : ಹೌದು.
ಗುರು: ನೀನು ಹಾಲನ್ನು ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಹಾಗೇ ಇಟ್ಟುಬಿಟ್ಟರೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ?
ಶಿಷ್ಯ : ಹಾಳಾಗುತ್ತದೆ.
ಗುರು: ಅದು ಹಾಳಾಗದೇ ಇರಲು ಅದಕ್ಕೆ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಹಾಕಬೇಕು. ಆಗ ಹಾಲು ಮೊಸರಾಗುತ್ತದೆ. ಮೊಸರಿನಲ್ಲಿನ ಹಾಲು ಹಾಳಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಶಿಷ್ಯ : ಹೌದು.
ಗುರು : ಮೊಸರಿನಲ್ಲಿನ ಹಾಲು ಒಂದು ದಿನ ಚೆನ್ನಾಗಿರಬಹುದು. ಇನ್ನೂ ಒಂದು ದಿನ ಇಟ್ಟರೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ?
ಶಿಷ್ಯ : ಹಾಳಾಗುತ್ತದೆ.
ಗುರು : ಅದು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹಾಳಾಗುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ನಾವು ಅದನ್ನು ಕಡೆದು ಬೆಣ್ಣೆ ತೆಗೆಯಬೇಕು. ಆಗ ಬೆಣ್ಣೆಯೊಳಗಿನ ಹಾಲು ಹಾಳಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಶಿಷ್ಯ : ಹೌದು.
ಗುರು : ಬೆಣ್ಣೆಯೊಳಗಿನ ಹಾಲು ಕೆಲವು ದಿನ ಉಳಿಯಬಹುದು. ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ ಬೆಣ್ಣೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ?
ಶಿಷ್ಯ : ಹಾಳಾಗುತ್ತದೆ.
ಗುರು : ಅದು ಹಾಳಾಗದೇ ಇರಲು ಅದನ್ನು ಕರಗಿಸಬೇಕು. ಸರಿಯಾಗಿ ಕರಗಿಸಿದರೆ ತುಪ್ಪ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಈಗ ಹಾಲು ತುಪ್ಪದ ರೂಪದಲ್ಲಿದೆ. ಅತಿ ಶುದ್ಧವಾದ ತುಪ್ಪ ಎಂದಿಗೂ ಹಾಳಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಈಗ ಹೇಳು. ಇದರಿಂದ ನಿನಗೆ ಏನು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ?
ಶಿಷ್ಯ : ಹಾಳಾಗದ ತುಪ್ಪವು ಹಾಳಾಗುವ ಹಾಲಿನಲ್ಲಿದೆ.
ಗುರು : ಹೌದು. ಹಾಳಾಗದ ಆತ್ಮವು ಹಾಳಾಗುವ ಶರೀರದಲ್ಲಿದೆ. ಇದನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಆತ್ಮವನ್ನು ಪೋಷಿಸಲು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವವರ ಕ್ರೋಧ, ಕಾಮ, ಬಯಕೆ, ದುರಾಸೆ, ಅತಿ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು ನಶಿಸುತ್ತವೆ. ಅವರು ಬೌದ್ಧಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಪ್ರಪಂಚದ ಇತರರಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವ ಅರ್ಹತೆ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
(ಸಂಗ್ರಹದಿಂದ….)
